Linde’s moeder zegt dat ze hem nog wel wat jong vindt voor een bibliotheekabonnement, maar dat wuif ik natuurlijk weg. Je bent nooit te jong om voorgelezen te worden. Sterker nog, uit onderzoek is gebleken dat kinderen die al op zeer jonge leeftijd veel worden voorgelezen, een voorsprong hebben op het gebied van taalontwikkeling en op de basisschool beter scoren op taal en spelling. Dus voorlezen is niet alleen heel gezellig, het heeft ook nog eens een positief effect. ‘Aha’, zegt moeder, ‘daarom ben jij denk ik zo’n kletskous Linde! Dat komt omdat we zo vaak samen boekjes lezen!’.

Ze gaan samen naar de kinderafdeling om boeken te zoeken en te spelen en na een dik half uur zie ik ze weer beneden komen. Moeder wil me nog te vragen en komt weer bij de balie. Linde wacht geduldig tot haar moeder klaar is en net op het moment dat ze aanstalten maken om te vertrekken gaat Linde precies voor de balie op de grond zitten. Benen recht vooruit, voetjes over elkaar, handen naast haar billen op de grond en niet van plan met haar moeder mee te lopen. ‘Ikke niet mee, Linde moet blijven’. Haar moeder geeft aan dat ze toch echt mee moet maar dat gaat niet gebeuren. ‘Dat kan niet mama, ik moet even poepen’.

Ik kan het niet helpen maar schiet in de lach, net als haar moeder. Linde kan dat niet waarderen en geeft ons een standje. ‘NIET LACHEN!’ Haar gezicht vertrekt, wordt rood, nog iets roder en net als ik denk: ‘ze moet wel blijven ademen’, is daar het verlossende woord: Linde klaar!! Het meisje kleurt weer mooi roze en staat op. Ze zoekt de hand van haar moeder die haar zegt dat ze geen schone luier mee heeft genomen. ‘Is niet erg hoor mama’. Gelukkig wonen ze vlakbij, en zijn ze zo thuis.

Ik kijk ze na terwijl ze richting de uitgang lopen en kan een grijns op mijn gezicht niet onderdrukken. Wat is het leven toch heerlijk eenvoudig als je twee bent!

Leanne Bating
Floormanager Facet Emmen centrum